LEBB Lebbeekse AC Lebbeekse Atletiekclub

Albert Van Nuffel loopt 2e keer “Les 4 cimes du pays de Herve”

Herve
16
november 2016

Ook dit jaar stond “les 4 cimes" in Battice op het programma van Albert Van Nuffel. Het parcours en de afstand zijn elk jaar dezelfde. Een zware wegwedstrijd van 32,9 kilometer over 4 toppen en nog 14 hellingen. Samen goed voor 625 meter bergop. Albert brengt verslag uit van zijn wedstrijd.

Anders dan het stralende weer van vorig jaar was het de voorbije zondag miezerig, 5 à 6 graden, met een fijne motregen. Iets minder deelnemers, maar zoals elk jaar veel Vlamingen en Nederlanders tussen de lokale atleten in dit drielandenpunt, van wie allemaal duidelijk is dat ze niet aan hun proefstuk beginnen.

Vóór de start geeft de wedstrijdleider als raad zich vooral in de eerste helft niet te vergalopperen, en dat neem ik aanvankelijk heel serieus. Het begin is overwegend dalend. En toch renderen mijn tragere beklimmingen tussendoor want ik zal later nergens moeten stappen (behalve gans op het einde).

Kilometer 13 bereik ik na 1u 1m 40s, slechts 40 seconden trager dan vorig jaar. Blijkbaar heb ik de afdalingen sneller genomen dan tijdens de vorige editie.

De motregen heeft zijn voor- en nadelen : de paar landwegjes in het parcours liggen er enigszins glad bij, naar omlaag is het dus oppassen ! Anderzijds zit de lucht vol zuurstof en kou hebben we al helemaal niet.

Cime 2 blijft de moeilijkste met heel steile stukken. Posities wisselen door een aantal moedigen die woekeren met hun krachten. Vorig jaar moest ik de laatste honderd meters van de berg stappen, terwijl het lopen nu nog redelijk gaat. Op de top vind ik dat ik wel iets verdiend heb en gebruik ik mijn eerste gel-tube.

De afdaling nemen we tegen een halsbrekend tempo. We lopen onze benen bijna voorbij.

Kilometer 23 passeert na 1u 55m, voorwaar een minuut sneller dan in 2015 !

Nog 10 km te gaan, het aftellen kan beginnen, maar tegelijk gaat het afzien in stijgende lijn. En toch gaat alles minder moeizaam dan vorig jaar. Het is vooral het koppeke dat er zin in heeft, en ik probeer mezelf wijs te maken dat ik omzeggens geen pijn voel. Raar, maar het helpt, of ligt het aan het 2e gel-tubeke. Kilometer 30 wordt genomen na 2u 34,5m en brengt euforie.

32,5 km gelopen zonder te stappen, maar de laatste beklimming, de 800 meter lange “muur van Bouxhmont” naar de finish, met de laatste honderden meters aan een stijgingspercentage van 12%, is er te veel aan. Op 300 meter van de streep moet ik doen als de meeste anderen, stappen. De deelnemer links van mij begint op 200 meter terug te lopen, of iets dat erop trekt, en ik volg hem, gesteund door de omstaanders die ons naar boven schreeuwen.

Eindelijk over de finish : 2u 50m 47s, 176e op 512, 6 minuten beter dan vorig jaar !

De trainingen voor de marathon in Eindhoven op 9 oktober hebben ook hier nog gerendeerd.

Dolgelukkig gaan we ons wassen. Het wordt een ijskoude douche waar ons lijf rood van ziet. 10 minuten later wordt het water dan toch warm (stond de verwarming niet aan ?) en hebben de ‘laatkomers’ meer geluk. Maar niet geklaagd, zoals elk jaar krijgt iedereen tegen inlevering van zijn wedstrijdnummer een gratis “casse-croûte”, boterhammen met een heerlijke lokale stroop en bijhorende kazen. Een mooie manier om dit avontuur te eindigen.

Geschreven door Sam Vanfleteren | Contacteer webteam

Facebook Twitter Instagram Flickr Strava Wikipedia YouTube