3. 4x60m Pupillen (1997)

Hoewel ik samen met Sam Vanfleteren en Pieter De Maersschalck liefst negentien jaar geleden een record liep op de 4x60m bij de benjamins, is de prestatie die we als pupil op dit nummer leverden me het meeste bijgebleven.
Op het provinciale kampioenschap te Gent, aan de Blaarmeersen, hadden wij een sterk team. Na drie uitstekende wissels streden we mee voor de zege maar moesten we genoegen nemen met zilver. Toch waren we heel gelukkig met een lage vierendertiger, toen een nieuw clubrecord. Niet veel later bleken we te zijn gediskwalificeerd. Een jurylid was er van overtuigd dat we buiten de zone hadden gewisseld. Onze toenmalige trainer en huidig voorzitter François Willems is toen zeer hevig gaan protesteren. Helaas zonder resultaat.
Ik leerde toen evenwel, dat het leukste aspect aan atletiek, net die aflossingen in groep zijn en dat de vrienden die je er maakt voor het leven zijn!

2. BK Estafette (2011)

2011 was op alle vlakken een bijzonder jaar. Na een voetbreuk in juli 2010, hervatte ik pas in november de looptrainingen. Eind januari trok ik voor het eerst weer mijn spikes aan en sprong ik nog eens over een horde. Alles wees op een overgangsseizoen.

Het werd een jaar om nooit te vergeten. Dankzij mijn toenmalige kinesist Tom, poweren tot vervelens toe en de steun van mijn vriendin, vloog ik op een meeting in eigen huis naar een nieuw record op de 400m.
De volgende dag stond het BK estafette op het programma, de verplaatsing naar Brugge stond garant voor een korte nachtrust. Al om negen uur bevonden we ons in Brugge.
Mijn vrees dat een hele dag dommelen in de tribune nefast zou zijn bleek ongegrond. We liepen die dag fenomenale tijden. Samen met Yoshi Thys en Jan en Pieter De Maersschalck wisten we AV Molenland af te houden en lieten de klok stoppen op 3.19.72. Een nieuw clubrecord en een gemiddelde dat onder de 50 seconden lag. Het was onbegrijpelijk dat we slechts zesde eindigden met deze tijd. Twee jaar later maakten we dat echter goed door brons te pakken op datzelfde Belgisch kampioenschap.

1. Onder de 50, of toch nét niet (2014)

Na meer dan tien jaar 400 meter stelde ik mezelf in vraag. Sinds ik in 2007 als junior 51.27 liep, verbeterde ik nog maar 37 honderdste. Had het nut om verder te trainen voor deze afstand? Ik trok mijn aantal trainingen op en werkte aan mijn snelheid. Dat wierp zijn vruchten af.

Na een sterk winterseizoen met uitstekende sprintcrossen en sterke prestaties op de 800 meter, zag alles er uitstekend uit.
Ik kroonde me begin mei tot kampioen op het BK Studenten. Met mijn tijd op die wedstrijd was ik echter niet tevreden. Ook op het Vlaamse Kampioenschap in Gentbrugge liep ik sterk op de razendsnelle blauwe piste, maar 51.08 was weer geen nieuwe besttijd.
Uiteindelijk werd het juli en begon ik te twijfelen. Tijd om te herbronnen, dus trok ik na een stage naar Burcht om tot rust te komen. Ik liep er in een trainingswedstrijd ontspannen naar 51.18 en besefte dat een nieuw record op het Belgisch kampioenschap erin zat.

Op D-day hadden we op de parking van de Heizel wel een ongevalletje met de auto. Met een dosis paniek tot gevolg. Ik kreeg van Natalie De Ridder te horen: “Zorg er nu zeker maar voor dat je goed loopt!”.
Zo gezegd zo gedaan, ik kreeg met Jonathan Borlée, Will Oyowe en Antoine Gillet drie leden van de 4x400m ploeg voor mijn neus. Hen kloppen zat er uiteraard niet in. Ik liep wel een fantastische wedstrijd en verpletterde mijn record met exact 9 tienden: 50.00.

Op sportief vlak was het de perfecte dag. Zonder de steun van mijn stagegenoten in het Spaanse Salamanca (Pieter, Jan, Sam en Jonas), mijn vaste chauffeur en toeverlaat op dat moment (Natalie), ons kleine trainingsgroepje bij Geert van 2007 en natuurlijk een uitstekende trainer, had ik nooit ‘net niet onder de 50’ gelopen!

Bekijk de volledige artikelreeks hier.
Volgende week ontdek je de top drie van Soraya Meert.