3. Persoonlijk record 1500m (2012)

Het was die dag ideaal weer en met tegenstanders zoals Thomas De Bock, Lukas Van Assche en Kristof Van Malderen moest ik enkel maar proberen volgen. We vertrokken en Jonas Sergooris haasde toen voor Kristof en Lukas een tempo van 3.50. Ik zette mij achter deze vier mannen en kon lange tijd blijven volgen. Op ongeveer 300m van het einde en dan moest ik een klein gaatje laten. Mijn tempo was echter nog steeds perfect en ik kon dankzij het haaswerk van Jonas finishen in 3.53.43. Toch wel een prestatie waar ik trots op ben.

2. Belgische titel 1500m cadetten (2003)

Ik had dat seizoen als tweedejaars alles gewonnen op de piste en had met 4.09.41 ook de beste inschrijvingstijd, dus ik mocht niet verliezen.
Ik weet nog dat ik die dag erg nerveus was. We vertrokken en ik nestelde mij in vierde positie. Het was een erg tactische race waar ik steeds langs de binnenkant van de bocht ingesloten zat. Toen ik zag dat Samuel Nulens een serieuze versnelling inzette, 400m van het einde, moest ik mij vrij zien te maken. Dat lukte me uiteindelijk, maar ik moest toch een gaatje dicht lopen. Bij het ingaan van de laatste rechte lijn liep ik nog steeds tweede achter Samuel. Toen ik zag dat hij het heel moeilijk kreeg stak ik nog een tandje bij en gelukkig kon ik hem nog net voorbijgaan. Ik werd kampioen in een tijd van 4.15!

Ik heb er toen heel hard voor moeten strijden, ook al omdat ik heel de wedstrijd ingesloten zat. Alle druk viel van mijn schouders. Om dan als 15-jarige op het podium van een Belgisch kampioenschap te staan met een gouden medaille rond je nek doet toch wel iets :)

1. Belgische titel veldlopen pupillen (1998)

In mijn eerste seizoen bij de pupillen won ik heel wat wedstrijden. Bralt Michiels bleef echter mijn zwarte beest. Telkens ik tegen hem uit moest komen, versloeg hij me. Toen het startschot van het Belgisch kampioenschap weerklonk liepen we al snel met drie atleten weg van de anderen. Bralt, Davy De Schrijver en ikzelf. Bralt nam de leiding en ik wist dat ik gewoon moest proberen aan te klampen.

Vijfhonderd meter van het eind dacht ik bij mezelf “Misschien kan ik hier vandaag wel winnen”. Ik had Bralt dat seizoen nog nooit zo lang kunnen volgen. Op 300 meter van de finish voelde ik hem vertragen en ging ik hem voorbij. Ik keek achterom en zag vol tienjarig ongeloof dat ik een gaatje had. Mijn tempo bleef constant en ik besefte dat ik ging winnen. Het was een ongelofelijk gevoel om mijn eerste BK meteen te winnen. Dan nog van iemand die ik nooit eerder verslagen had.

Bekijk de volledige artikelreeks hier.
Volgende week ontdek je de top drie van Aiko De Mol.